Savurganlıktan Kaçınmak 

Savurganlık, bir insanın, malını cömertlik sınırlarını aşarak, aşırı bir şekilde harcaması, israf etmesi demektir. Allah, cimriliği yasakladığı gibi israfı da yasaklamış ve şöyle buyurmuştur;

 “Elini boynuna bağlı kılma (cimri olma) ve büsbütün de onu açıp israf etme ki, sonra kınanmış olursun ve eli boş açıkta kalırsın” (İsra 26-29)

 “Yeyiniz, içiniz, fakat israf etmeyiniz. Çünkü Allah israf edenleri sevmez” (Araf 31)

İslam’ın yasak ettiği içki, kumar, uyuşturucu maddeler gibi her türlü kötü alışkanlıklara verilen paralar, kişiye ve topluma hiçbir yararı olmayan harcamalar ve insanı başkalarına muhtaç hale getirecek kadar ölçüsüz yapılan bağışlar israf sayılmıştır. İsraf kavramını geniş tutmak ve maddi-manevi her türlü servet ve imkanın boşuna harcanması israf olarak değerlendirilebilir. Sağlık, Allah’ın bize bir lütfu ve nimetidir. Zaman ve boş vakit yine bir nimettir. Sağlığımızı korumamak ve zamanımızı boşa harcamak israftır. Gereksiz bir şekilde akıtılan su, yakılan elektrik israftır. Milli servetin boşa harcanmasıdır. Ormanlar, yollar, barajlar hepimizindir. Bunların sorumsuzca ve savurganca kullanılması ulusun yer altı ve yer üstü kaynaklarını yok eder. Fakirleşmesine neden olur.

İsrafla zenginlik bir arada bulunmaz. İsraf ve savurganlık bir gün mutlaka yokluk ve sıkıntı getirir. Savurganlığa alışan ve maddi sıkıntıya düşen insanlar bir süre sonra çok daha kötü alışkanlıklar edinebilirler. Hırsızlık başta olmak üzere haksız kazanç yollarına başvurabilirler. Bu da ahlakın bozulmasına yol açar.

Elbise ve ayakkabılarımızdan tutun da sıralarımıza, kitap, defter, kağıt ve kalemlerimize kadar her şeyimizi iyi kullanmalıyız. Bunları gelişigüzel kullanmak, yırtmak, kırıp dökmek ve atmak birer savurganlıktır.

Kişi tutumlu ve ölçülü olmayı bir alışkanlık haline getirmelidir. Peygamberimiz;

“Abdest alıken bir ırmak kenarında bile olsan suyu tutumlu kullan” buyurmuştur.

Günlük işlerimizde tutumlu olmayı prensip haline getirmeliyiz. Dünyada milyonlarca insan açlıktan kıvranmaktadır. Bir lokma ekmeği bulamadıkları için ölen ve çöplüklerde ekmek aramak zorunda olan insanlar vardır. Bu durumda bizim ekmek ve yiyecekleri israf etmemiz Allah’ın nimetlerine karşı bir nankörlük olur.

Tutumluluk, cimrilik ve savurgannlığın aksine kişiye itibar kazandırır. Tutumluluk, insanı başkalarına muhtaç hale getirmekten ve sevilmeyen biri olmaktan kurtarır. Tutumlu olmakla verdiğimiz vergilerin boşa gitmesi önlenebilir. İnsanlar tutumlu olarak hem kendilerini hem de içinde yaşadıkları toplumun kalkınmasına yardımcı olabilirler.