Kur'an'ın Okunmasıyla ilgili Kavramlar 

Kuranıkerim’i okumak ibadettir. Kuranıkerim’i çok okumakla, Allah ile olan bağlarımızı güçlendirmiş, gönlümüzü Kur’an’ın nuruyla doldurmuş oluruz.

Kuranıkerim’in güzel sesli biri tarafından, kurallarına uygun bir şekilde okunuşu, insanları derinden etkiler. Peygamberimiz bu nedenle:

 “Kur’an’ı sesinizle güzelleştirin…” buyurur. Kuranıkerim’de de:

 “Kur’an’ı tane tane oku…” (Müzzemmil 4) buyurulur.

Kur’an’ın okunuşuyla ilgili birçok kavramlar türetilmiştir. Onlardan bazıları şunlardır:

Tecvit (tecvîd): Kuranıkerim’i en güzel bir biçimde okumakla ilgili kurallar bütününe denir. Tecvit başlı başına bir ilim haline gelmiştir. Bu ilmin amacı, Kur’an’ı en güzel bir şekilde okunmasıdır.

Mukabele: Karşılıklı Kur’an okumak anlamına gelir. Bir kişi Kuranıkerim’i kitaptan veya ezberden okur; diğerleri de metinden takip eder veya yalnızca dinler. Buna mukabele denir. İlk mukabele Peygamberimizle Cebrail arasında gerçekleşmiştir. Hz. Muhammed (s) ve Cebrail (as) her yıl Ramazan ayında, o zamana kadar inmiş bulunan Kuranıkerim ayetlerini karşılıklı okurlardı. Bu nedenle Ramazan ayında mukabele okumak yaygınlık kazanmıştır.

Hatim: Kuranıkerim’i metinden veya ezberden baştan sona okumak veya dinlemektir. Kur’an’ı hatim etmek büyük sevap kazandırır. Çünkü Peygamberimizin bir hadisine göre, bir kişi Kur’an okumaya başladığında onun her bir harfinden sevap kazanır.

Hafızlık: Kuranıkerim’in bütün ayetlerini ezberlemektir. Kur’an’ı ezbere bilen kimselere “hâfız” denir. Kur’an ayetlerinin ilk indiği günden bu yana her devirde Kur’an’ı ezberleyenler daima var olmuştur. Böylece onun unutulup kaybolmasının önüne geçilmiştir.