İletişim Adresi

   
  ORHAN YILDIZ
  KAHRAMAN ve HiKMET YILDIZ
 


ein Bild

Onlar Benim En Büyük Değerlerim.

ein Bild

ALLAHIM BABAMI ÇOK SEVİYORUM

Bana sorsalar bu dünyada neyden korkuyorum diye

Cevap vermekten korkarim-bilmiyorum niye

Belki kendime bisey olacagindan degil-daha cok

baskalari icin korkmamdandir

Belkide bazenleri kendimi bile anlamamamdandir...



Söyleyeyim genede:3 seyden korkarim bu hayat'da

Bir: Ailemden ayri kalacagimdan bu yasamda

Iki: Dinimi unutacagimdan bu yolda

Üc: Babamin benden önce ölebileceginden bu hayat'da...



Ücüncüsünden en cok korkuyorum

Bunu düsünmeden duramiyorum

Ya gidip yanliz birakirsa bizi bu dünyada

Ne yapariz biz yanliz basimiza?



En cok üzülen BEN olurum tabi

Bana bunu yasatma lütfen, ya rabbi

Babam benim herseyim-bitanemdir

Onsuz ben bu dünyada eksigimdir.



Ne olur onun arkasindan aglatma beni

Dua kapim olarak sectim seni

Biliyorsun, her aksam dua ederim sana:

Ne olur Allahim, BABAmin ölümünü gösterme bana!



Bak Allahim, görüyorsun iste herseyi

Artik edebilirsin sen bu tercihi:

Ya beni ondan önce al yanina

Ya'da hepimiz birlikte olalim-o'da devam etsin BABA olarak yasamina...

ein Bild

ÖZLEDİM,ÇOK ÖZLEDİM ANNE

Özledim anne.

Hem de çok özledim,

Geçmişten gelen meltem serinliğinde,

Kulaklarımda çınlıyor sesin,

Gözlerime süzüldüğünde sıcak gülüşün,

İçim titrer, fırtınalar koparır hasretin,

Çocukluğumun özlemi gizlenir yüreğime

Ah dönebilsek yine çocukluk günlerime

Saklambaç, körebe oynadığımız o günlere

Sen yine kızsan, sonra sarılsan tüm şefkatinle,

Sararmış resimlerde hep güler yüzün,

Yavrum diye sarıldığın yaramaz kuzun,

Hayatın cilvesinde çileli yüzüm,

Bir gün güler mi, gülüşünü özledim anne.



Özledim anne.

Hem de çok özledim,

Bir fırtına kopardı bizi köklerimizden,

Hayat bu, savrulduk gittik özümüzden,

Ah bir dönebilsek geriye, günümüzden,

Gözümüzün yaşı diner mi gönlümüzden?

Damla damla eriyip bitiriyor bedenimi özlem,

Gözlerimde hep hayalin,

Aklım sende kalıyor yanından giderken,

Öyle yalnızım ki bir bilsen,

Canım yavrum deyip sıcacık sarılabilsen.

Eller yalan, eller kara saplı bir hançer,

Kör kurşunlar bağrımı deler geçer,



Özledim anne

Hem de çok özledim.

Ne çile biter, ne dert, sen yanımda yokken

Ben hala senin küçük yavrun,

Sen hala annem, hüzünlü bakışlım,

Yüreğinde ne acılar gizli, kınalı nakışlım.

Hiç düşünemedik bir gün gelip ayrılığı,

Yaban ellerde,

Yüreğimize kara yaslar bağlamayı,

Hayatın cilvesinde tek başına savaşmayı,

Ya her şey, ya da hiç olmayı,

Yürekten yaralı, vurgun yemiş hayatımızı,

İki dudak arasında sakladığımız,

Annecim seni çok seviyorum cümleleri kurmayı,



Hasretler vurdu yine kıyılarıma,

Kimse sen gibi gül kokmuyor anne.

Özledim anne,

Hem de çok özledim,

Seni, çocukluk düşlerimi

Hayatın acımasız sillesini yüzümde hissettikçe

Çocukluk günlerimi. Seni.

Çok özledim anne.

ein Bild

CANIM BABAM

Hep annem için şiirler yazdım,

Hep annem için ağladım, onu düşlerken bir içimde de sen vardın,

Hep anneler için türküler söylendi,

Hep anneler babalardan çok sevildi.,

Hep seni sensizliğimin yüreğindeki sevdamda sakladım,

İçimdeki buruklukla,

Ve sonra seni düşündüm baba,

Benin bu acımasız hastalanışımla seni buldum babam,

Senin için akıttığım gözyaşları anneminkinden farksız,

Anladım ki annem eşittir babam,

Anladım ki, en büyük sevdam ayrılmaz iki sevdam

BABAM ve ANNEM,

Ama babam bundan sonra senin için de şiirler yazacam

Senin için de türküler sayıklayacam,

Senin için de dağlara haykıracam,

Senin için de sevdamdan vazgeçecem,

Ama asla kavgamdan vazgeçemem beni anla babam,

Ve affet beni babam,

Ve bu akan yaşlar senin için babam,

Canım BABAM,

SANA OLAN SEVGİMİ NASIL ANLATSAM BİLMİYORUM, BABA,

Şimdi içim kan ağlıyor, seni istemeden üzüdüm

Bugün göğsüm daralıyor babam, tüm umutlarım boyun büküyor,

Beni affet babam, seni üzdüğüm günleri düşünürken,

İçim parçalanıyor, gözümden akan yaşlar kan ağlıyor,

Sana olan sevgimi nasıl anlatsam canım babam,

Keşke iki ayağım parçalansaydı, iki gözüm kör olsaydı,

Lal olsaydım babam

Seni hiçbir zaman üzmeseydim

İçim kan ağlıyor babam,artık gözyaşlarım kurudu,

Sırdaşım olan gözyaşlarım ağardı ve kurudu

SANA OLAN SEVGİMİ NASIL ANLATSAM BİLMİYORUM,

Beni affet canım babam.

Bugün gündüzüm, gece oldu,

Bugün baharım, kış boran oldu,

Bugün gülüşüm, haykırmaz oldu,

Bugün ben yokum artık babam, ben yokum

Bugün sensizim babam ve sana kavuşmak için canımı feda ederim,

Beni affet babam.

Dedim ya babam ben artık ömrümce içimdeki bu acıyla kahrolacam,

Ve sana olan sevgimi hiçbir zaman anlatamıyacam.

Şuan tek bir düşüncem var,oda sizsiniz

Sizi çok seviyorum,sağlıcakla kalın CANIM BABAM.

ein Bild

Sevgili Babam..

UZUN SÜREDEN beri, belki senden uzak kalışımın vermiş olduğu duygular ile seni düşünüyorum bol bol.. Seni ve seninle geçen zamanlarımı.. Vazgeçilmez olan sevgini, paylaşımlarını, öğretilerini.. Canım babam, sen benim için, hayatımdaki en değerli varlıkların başında gelensin. Sen benim için, her baş sıkışıklığımda sığınabildiğim en güvenilir ve en sevecen limansın.

Her zaman bir dağ gibi dimdik ama insanlığını kanıtlayacak kadar duygusal.. Beni ben kadar anlayabilen, iletişim kuramayacak kadar uzaklarda olduğumuzda bile beni duyabilen yegane insansın. Ne zaman gözyaşlarına boğulup seni düşündüğümde, sen bir vesile ile yanımda bitiverensin. Sıkıntılarımı gideren, sevgini bolca sunansın.

Sen benim babamsın, biricik dağımsın.. Dağların başında beyaz karlar olur ya hani.. O yüzden mi kaplıyor senin başını beyaz saçlar? O yüzden mi daha bir duygusal ve daha bir bana yakınsın bu kadar? Sarılınca huzur bulduğum, her türlü sıkıntımda varlığından ve yardımından emin olduğum sakin limanım..

Şimdi senede birgün sembolik bir “;;;;babalar günü”;;;; kutluyorlar.Ama, sen benim her gün babamsın..Benim için her gün babalar günü, Her gün canımsın.. Sevgin böylesine kaplamışken içimi sana dair sensiz geçer mi zamanlar diye düşünüyorum da.. birlikte yaptığımız onca güzellik tülleniveriyor zihin gözlerimin önünde. Beraber çıktığımız sabah yürüyüşleri, bir türlü ikna edemediğimiz annem..

Hayatın hayallerdeki gibi olmadığını sürekli olarak tekrar etmen ve çoğu zamanda haklı çıkman. her şeyden önemlisi bana inandığını biliyor olmak.. ve daha niceleri özel kılıyor kalbimdeki yerini..

Aslında aynı zamanda bir dedesin şimdi sen. Grilikten firar edip tamamen beyaza dönen saçlarınla benim için eskisinden daha özelsin. Bazen şimdi bende torunumu omuzlarımda taşımaya gayret edince bu işin ne kadar zor olduğunu görüp, bir zamanlar senin beni uzun yollar boyunca böylece omuzlarında taşıdığını hatırlıyorum. Hatta omuzlarında keyifle gezinirken birde senin gözlerini kapattığımı..

Sonra senin şakalarını, gülüşlerimizi.. Hayat denizi içerisinde senin daha önceden söylediğin bir çok fırtınaya inatla yelken açıp, haksız yere ne çok üzüldüğümü ve üzdüğümü.. Bilmem bu haşarı, yaramaz ve uslanmaz oğlunu affedebilecek misin?

Her sana ihtiyaç duyup yanına yaklaştığımda, tebessümün ve o ışıl ışıl gözlerinde, yaşadığımız bunca güzelliği buluyorum ben ve Rabbime böylesine güzel yüreğe sahip bir baba lütfettiği için şükrediyorum.. Şimdi sana tüm bunları söylerken, babası olmayanları düşünüyorum da.. Irak geliyor aklıma baba..

Sahi kurtulacak mı oradaki insanlar esaretten ve oradaki çocuklar babasızlıktan? Sahi bir gün herkes “;;;;baba”;;;; diyebilmenin ne denli keyifli ve ne denli güzel bir şey olduğunu hissedebilecek mi? Tüm anneler en doğru kararı vermiş olduklarına emin olabilecekler mi? Bir gün tüm Dünya bahar iklimlerine yeniden merhaba diyebilecek mi?

Bunca yılın vermiş olduğu yaşam tecrübene sığınarak soruyorum bunları sana.. Sen benim babamsın, asla yenilmeyen, asla devrilmeyen, hiçbir zaman pes etmeyen ve inşallah bizleri hiç yalnız bırakmayacak olan... Sevgili babam, sonra çok geç olmadan bir kerede burada söylemek istiyorum. Babacım, seni çok seviyorum..

ein Bild

TUT ELİMİ ANNEM

elimi annem

Ah annem, canım annem.

Gül bahçesi istemem,

Yüreğini açtın ya

Yeter bana.Güllük gülistanlık benim için hayat...

Ama annem düşündün mü hiç?

Ya yorgun düşerse bu yürek.

Bakmaya bile kıyamadığım

Kokusuna dayamadığım güller

Solarsa bir hazan sabahı ansızın.

Nasıl bakarım anne gökyüzüne?

Dökülürken gözyaşların gökten.

Ve nasıl dayanırım bu acıya?

Dökülen her yaprak yüreğimi yaralarken.

Nasıl bakarım o viran bahçeye?

Bir kıvılcımda, yanar yüreğim.

Ama hiç bir yangın

Senin kadar sıcak değil be annem...

Nasıl da üşürüm sensiz,

Gözümden akan her damlada ne fırtınalar eser,

Ne firari hayallere dalar bu yaşlı gözler,

Ve akan her damla

Haykırır başıboş yalnızlığıma.

Hazan yelleri eserken annem

Bu körpe yüreğimde

Güneş açar mı hiç?

Mis gibi kokan bu menekşe,

Bülbüller şakır mı kahkaha ata ata?

Bahçedeki gülümüz,

Sümbül gibi büker mi boynunu yoksa?

Duyabilir miyim kanat çırpışını Turnaların,

Unutur musun beni annem?

Tembihler misin büyüklerin gittiği her yere gidilmez diye?

Bilirim korkarsın gelirim peşinden diye.
Hazar Cırık
ein Bild

TUT ELİMİ ANNEM

Kaf dağına gider miyiz?

Güler miyiz çatlayana kadar?

Ve ağlar mıyız usul usul?

Gözlerimiz kan çanağı olana kadar.

Annem, canım annem,

Nasıl da kandırdın beni,

Hani gitmeyecektin,

Nasıl bıraktın beni buralarda,

Bu yaban ellerde...

Ne yaparım şimdi ben?

Kan çiçekleri bıraktın Annem ardında.

Ve her gün sulama yarışı yaptığımız Fesleğeni...

Neredesin be annem?

Bak kar yağdı avuçlarıma.

Coşkun seller gibi atıyorsun damarlarımda.

Yüreğimin vazgeçilmez Deltasında

vazgeçilmez bir nehir gibi yani.

Gitme bırakma beni dedim

Gözyaşlarımda uyutur

Göz bebeğimde avuturum dedim.

Ama ne fayda dinletemedim be annem...

Annem canım bi tanem,

Var oluş sebebim, tek gerçeğim,

Gören gözüm, duyan kulağım,

Ne zor şeymiş sensiz olmak,

Ve ne zor şeymiş,

Sensiz coğrafyaların sert iklimlerini tatmak.

Burası bana göre değil

Ben seninle olmak,

Dizinde uyumak,

Sana seni sevdiğimi haykırmak istiyorum.

Ne olur!

Tut elimi annem...

Bir kez daha öp ıslak ıslak
Hazar Cırık
ein Bild

ANACIĞIM

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl

Kaç geceler bana ninni söylerdi

Hasta olunca oydu başucumda bekleyen

Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen

Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi.



Nasıl hatırlamam anacığım nasıl

Uzun kış geceleri masal masaldı

Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar

Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar

Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.



Nasıl hatırlamam anacığım nasıl

Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı

Akşam biraz geciksem yollara düşerdi

Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi.

Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı.



Nasıl hatırlamam anacığım nasıl

Bilirim yine kalbinde yerim anacığım

Selam sana sevgili anneciğim

Şahsında bütün annelere saygılarımı sunar

Vefalı ellerinden öperim anacığım.
Ümit Yaşar Oğuzcan
ein Bild

     ANA SAYFAYA DÖN   

KONUNUN BAŞINA DÖN

 
 
Z i Y A R E T C i - D E F T E R i
orhanyildiz.tr.gg
A N A - S A Y F A Y A - G i T
 
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol