ERGUVAN

Geçti bir onbir ay daha...

bekledim nisan ayı gelecek diye...

Bekledim büyük bir sabır ve heyecanla...

Nisan ayı gelipte erguvanlar çiçek açınca...

Bakar bakar sevinirim o çiçeklere...

Çocuksu bir sevinç kaplar içimi...

Deli dalgalar gibi coşar yureğim...

Dalarım maziyede...

Sevdalıma erguvanlardan taç yaptığım günler gelir aklıma...

İyi bilir gönlüm...

Erguvanlar çiçek açınca dünyada...

Benimde sevda çiçekleri açar dünyamda...

Onun içindir yüreğimin coşkusu sevincim...

Erguvanları görmeden...

Buram buram kokularını içime çekmeden...

Geçireceğim zaman zarfı...

Son bulacakmış gibidir...

O güzelliğin bitecekmiş duygusu sarar içimide...

Düğüm düğüm olur kelimeler boğazımda...

Resimlere bakar gibi bakarım çiçeklerine...

Bakarımda görürüm güzelliklerinin sırrını...

Bilirim çiçeklerinin nazlılığını...

Ve o kısacık ömürlerinin biteceği duygusu...

Çıkmazlara sokar yüreğimi...

Gönül diliyle konuşurum onlarla...

Birde bakmışın kaybolmuş erguvanlar...

Ayrılığın acısı sarar bedenimi...

Sevgilerimide alıp götürürler sanki...

Ciğerim yanar için için...

Çiçeksiz ağaçlarını gördükce...

Ağlamaklı olur gözlerim...

Bir on bir ay daha bekleme duygusu çöker omuzlarıma...

Hançerler saplanır yüreğime...

Dalar giderim erguvanlı günlerime...

İçim yanar acı acı...

Bir erguvan şiiri söylemek isterimde...

Söyleyemem bir türlü...

Ve alırım kalemi elimede...

Yazarım erguvansız günlerimi...

Ve bu şiir dökülür kalemimden beyaz kağıda...

................

ERGUVAN

Orhan YILDIZ