Sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile Seni Sevmeli...

Sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile Sana Sarılmalı...

Dayanılmaz olduğun zamanlarda bile Sana Dayanmalı...

Dost dediğin, fanatik olmalı,

Bütün dünya seni üzdüğünde Sana moral vermeli.

Güzel haberler aldığında seninle paylaşmalı,

Ve ağladığında, seninle ağlamalı...

Ama hepsinden daha çok;

Dost matematiksel olmali;

Sevinci çarpmalı...

Üzüntüyü bölmeli...

Geçmişi çıkarmalı...

Yarını toplamalıi...

Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı...

Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı...

İşi bitince seni bir tarafa atmamalı...

* * *

Öyle bi zamanlar vardir ki, baskalarinla paylasmaya korkulur - nazar degecek diye.

Öyle bi rüyalar vardir ki, anlatmaya korkulur - gercek olmiyacak diye.

Ve öyle bi arkadasliklar vardır ki, unutmaya korkulur - cünkü onlar ölene dek diye...

* * *

Güneşle ayçiçeğinin dostluğu böyle bir dostluktur mesela. Ayçiçeği sabahtan akşama kadar hiç ayıramaz yüzünü güneşten...

Uzak dostluklar vardır.

Denizlerin ortasındaki bir adayla, dağların arasındaki bir göl, birbirlerinin uzak dostlarıdır. Dostluklarını gündüz kuşlarla, gece yıldızlarla iletirler birbirlerine...

Sessiz dostluklar vardır.

Dilsiz bir adamla, duymayan bir başka adamın elleri arasında sessiz bir dostluk oluşur. Her şeyden konuşur sessizce bu eller...

Zorunlu dostluklar vardır.

Pazarla pazartesinin dostluğu gibi. Pazar ağır bir gündür, Pazartesi hızlı bir gün... Ayak uyduramazlar birbirlerine. Ama dost olmak, yanyana durmak zorundadırlar...

Uzun dostluklar vardır.

İkindi güneşinin altında uzayan gölgeler birbirlerine kavuşurlar ve uzun boylu bir dostluk oluşur aralarında...

Günün birinde ölen dostluklar vardır.

Bir bahçe içindeki ahşap ev ile yanıbaşında duran ceviz ağacının dostluğu gibi...

Birgün kocaman elli adamlar ve kocaman gövdeli makinalar o bahçeye girip de, bir süre sonra evin ve ceviz ağacının yerinde asık suratlı binalar yükseldiği zaman ölen dostluklar...

Vakitsiz dostluklar vardır.

Bir peçete, bir kağıt mendil vakitsizce dostu oluverir gözlerimizin... Ya da ayrılırken verilen bir dal karanfil ellerimize o anda gelen dostluktur...

Bakımsız dostluklar vardır bir de...

Zaten var, zaten dostuz deyip yıllarca bir telefonun, bir kaç cümlelik mektubun bile çok görüldüğü dostluklar...

HİÇ BİR DOSTLUĞUN BAKIMSIZ KALMAMASI VE BÜTÜN DOSTLUKLARIN, KÜRŞAT OSMAN GÜNER'İN DOSTLUĞU GİBİ OLMASI DİLEĞİYLE

Hani vardır ya; her yerde hissetmek istersin onun varlığını. Hani hep yanıbaşınızdaymış sanırsınız, ismini söylersiniz dalgınlıkla, her an berabersinizdir.

Yanında olduğunu unutuverirsin bir andan sonra, sonra üzüldüğünde o sımsıcacık kollarını açar sana, sarılır ağlarsın omzunda doya doya...

Senin sorununu kendi sorunu gibi benimser, bir kolun bir bacağın olur adeta..

Ayrılmak istesen de koparıp atamazsın. Bir türlü sevindiğinde ise senden fazla mutluluk duyar.

O senin için farklıdır bütün insanlardan, tabii sen de onun için.

Aranızdaki sevginin bitmesine izin vermezsiniz, kimse bozamaz aranızı, kimse araya girmeye dahi cesaret edemez.

Ne zaman yardıma ne zaman insana ne zaman bir sırdaşa ihtiyacınız olsa hep yanınızda bulursunuz, kendini adeta sizin için ayarlamıştır.

Beraber gülüp beraber ağlarsınız, daima olumlu özellikler verirsiniz birbirinize.

O sana gülmeyi öğretir sen ona kahkaha atmayı,O sana emeklemeyi öğretir, sen ona yürümeyi.. O sana okumayı öğretir, sen ona yazmayı ve bu böyle sürüp gider....

İşte bunun adına DOST derler...

Hayatta hiçbir şeyiniz olmasa da bir dostunuz hep olsun..

İşte Kürşat Osman Güner'le olan dostluğumuz böyle bir dostluktur.

DOSTLUK

Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın...

"Nereden çıktın bu saatte" dememeli..

Bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında, gözünün dilini bilmeli..

Dinlemeli sormadan..

Söylemeden anlamalı...

Arka bahçede varlığını sezdirmeden, mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında..

Sen, her daim onun orada durduğunu hissetmelisin...

İhtiyaç duyduğunda gidip, müşfik gövdesine yaslanabilmeli, kovuklarına saklanabilmelisin..

Kucaklamalı seni güvenli kolları dalları bitkin başına omuz, yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı...

En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açık gösterebilmelisin..

Gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz...

Onca dalkavuk arasında bir tek o, sözünü eğip bükmeden söylemeli, yanlış anlamayacağını bilmeli..

Alkışlandığında değil sadece, asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli...

Övmeli alem içinde, baş başayken sövmeli..

Ve sen öyle güvenmelisin ki ona; övdüğünde de, sövdüğünde de, bunun iyilikten olduğunu bilmelisin...

Teklifsiz kefili olmalı hatalarının, günahlarının yegane şahidi..

Seni senden iyi bilen, sana senden çok güvenen bir sırdaş..

Gözbebekleri bulutlandığında, yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin..

Ve ağladığında onun gözlerinden gelmeli yaş...

Yıllarca aynı ip üstünde çalışmış, cesaretle ihanet arasında gidip gelen bir salıncağın sınavında birbiriyle kaynaşmış, iki trapezci gibi güvenle kenetlenmeli elleri...

"Parkurun bütün zorluklarına rağmen, dostluğumuzu koruyabildik, acıları birlikte göğüsleyebildik ya, yenildik sayılmayız" diyebilmeli...

Issızlığın, yalnızlığın en koyulaştığı anda, küçücük bir kağıda yazdığımız, kısa ama ümit var bir yazıya, yüreğe benzer bir taşa bağlayıp, birbirimizin camından içeri atabilmeliyiz:

"Bunu da aşacağız!

* * *

Evet KÜRŞAT OSMAN GÜNER böyle bir dosttur ve böyle bir dostluğumuz var onunla.

Pek sık görmesem de hep yanımda olduğunu bildiğim, yalansız riyasız dertleşebildiğim.

Kuşağımın en iyisiydi hilafsız...

Beraber göğusledik hayatı, ayrı ayrı yerlerdede olsa, birlikte koştuk son 20 yılın amansız parkurunu...

Katılasıya ağladık, doyasıya güldük yol boyu...

Ekmeğimizi ve acılarımızı bölüştük.

Acıları paylaştık.

Sonunda yara bere içinde oraya buraya savrulduk.

Ona gittim geçenlerde...

Yanlızdı, kayan bir yıldız kadar ışıltılı, bir o kadar yorgun:

"- N'apıyorsun" diye sordum.

"- Seyrediyorum" dedi "çaresizce, öfkeyle, şaşkınlıkla ama sadece seyrediyorum".

Seyrettiği, kuşağımızın en kötülerinin, pespayelik yarışında ipi ilk göğüsleyenlerin zirveye hak kazanmalarındaki akıl almaz gariplikti.

İyiliğin ve ustalığın bu kadar eziyet gördüğü, kötülüğün ve yeteneksizliğin bunca ödüllendirildiği bir başka coğrafya var mıydı acaba?

Hayattaki ideallerimizden, gençlik coşkumuzdan söz ettik bir süre, tozlu raftaki bir kitabı yıllar sonra merakla karıştırır gibi...

Ülkemizin kaderini değiştirmeye azimliydik, lakin karanlığını boğmaya yemin ettiğimiz ülke, karanlığına boğmuştu bizi...

Pazarda görsek tezgahından meyve almayacağımız adamların cenderesinde bir ömür geçirmiş, tünelden çıkış sandığımız ışığın, üstümüze gelen kamyonun farı olduğunu çok geç fark etmiştik.

Velhasılı O kadar sevmemize rağmen.

Krizde geçmişti bütün gençliğimiz, ve şimdi çocuklarımıza tek devredebildiğimiz, çok daha ağırlaşmış bir kriz...

"- İşte" diye iç geçirdi kadim dostum, "...

bunları seyrediyorum bir kenardan sessizce..."

* * *

İşte KÜRŞAT OSMAN GÜNER böyle bir arkadaştır, Böyle bir dosttur..

Arkadaş evinize geldiğinde misafir gibi davranır…;

Dost geldiğinde buzdolabını açıp istediğini alır…;.

Arkadaş senin ağladığını görmez…;

Dostunun omuzu ise senin gözyaşlarınla ıslanır

Arkadaş davetine katılınca bir paket hediye ile gelir..…;

Dost sana yardım etmek için erken gelir; toparlanman için geç gider

Arkadaş, onu o yattıktan sonra ararsan rahatsız olur…;

Dost neden bu kadar geciktiğini sorar, derdini anlatmak için.

Arkadaş bir kavgadan sonra her şeyin bittiğini düşünür.…;

Dost ise tekrar arar

Arkadaş senin daima onun arkanda olmanı ister…;

Dost ise her zaman senin arkandadır.

Arkadaş zaaflarınızı öğrenir ve onları kullanabilir.…;

Dost zevklerinizi öğrenir ve onlara hitap eder.

Arkadaş zayıflıklarınızı bilirse başınıza kakar…;

Dost zayıflıklarınızı bilirse örtmeye çalışır

Arkadaş sizi ikinci görmek ister…;

Dost ikinciniz olmaktan şeref duyar

Arkadaş sıkıntınız olmadığında yanınızdadır.…;

Dost sıkıntınız olduğunda size koşar.

Arkadaşlarınıza siz huzur vermeye çalışırsınız…;

Dostlarınız size huzur vermeye çalışır

Arkadaş bu mesajı okur ve siler…;

Dost okur ve dostlarına yollar

Benim Kadim Dostum, Kurşat Osman Güner' Allah(cc)a Emanet ol.Allah(cc)ın Selameti Üzerine Olsun.