YEĞENİM SEVDANUR GÜNAY

Her sabah güneş gözlerine aydınlandığında,

Yüzün gülücüklerle dolsun.

Mutluluk öyle engin bir okyanuski,

Hayat gemin hep içinde olsun.

Acı ve hüzün kilometrelerce uzağında olup,

Sevgi ve mutluluk hep yanında olsun.

Ebediyen hiç ağlamayıp gözlerin,

Hep gülsün.

Eskaza ağlayacak olursa birgün.

Ama oda mutluluktan olsun.

Herşey gönlünce olup,

Bütün hayallerin gerçek olsun.

Unutma yarın bir başka doğacak güneş gözlerine.

İşte o her sabah doğan güneşler kadar,

Hayatın aydınlık olsun.

Ve diliyorum mevlamdan,

Ebediyen mutlu olursun.

Hasretle bakan gözlerinde

Acı keder gam olmasın.

Ağlama sen sakın meleğim

Yüzünde gülücükler solmasın.

Sen kalbim, hayatım herşeyimsin

Sen dudaklarımda şiir, damarlarımda kan gibisin

Sende hüzün, acı keder olmasın

Sen gül, gülünce yüzünde çiçekler açsın.

Sen gül bebeğim, gül ve mutlu ol.

Senin gülüşün hayatıma neşe,

Ömrüme ömür katıyor!

Seni görünce hayatım renkleniyor.

Seni çok seviyorum canım yeğenim.

Hayatta beklentiler içindeyken;

Sakın ümitsizliğe kapılma.

Hatalarından ders almayı bil,

Yaptığın hatayı tekrar yapma.

Dünyayı da gözünde büyütme!

Unutma ki bu koca dünya,

Senin kafan içindeki dünyadır.

Bırak dönsün dönebildiği kadar;

Çünkü ekseni dışına çıkamaz.

Ulaşılmaz sandığın mesafeler;

Bir an kadar yakındır sana.

Korkma, aşıver yüce dağları,

Aldanma üzerindeki sis ve dumana.

Hayatı gönlünce yaşa!

Sakın karamsarlığa düşme!

İnsanlar coşkun ırmak gibidir.

Bırak aksın akabildiği kadar;

Çünkü mecrası dışına çıkamaz.

Alnın açık, yüzün ak, ruhun pak;

Duruşun her daim yaman olsun.

Kendi ayakların üzerinde dur ki,

Vicdanın hep sana kalsın.

Daima alçak gönüllü ol;

Ama sakın alçaklaşma!

Unutma ki Kartallar yüksek uçar.

Bırak uçsun uçabildiği kadar;

Çünkü onlar hep zirveye uçar.