Takipçiler Ligi ya da Partizanlar Ligi 1985 yılında Lübnan’da Filistinli Şeyh Hişam Şiridi liderliğinde, Yaser Arafat’ın partisi Fetih’ten ayrılan bir grup Sünni Filistinli tarafından kurulmuştur. El Kaide ile bağlantılıdır. Örgüt, kökten dinci bir görüş benimsemekte ve siyasi amaçlara ulaşmak için sivil hedeflere saldırmanın meşruluğunu savunmaktadır. Başlıca siyasi hedefleri arasında Lübnan Hükümetini ortadan kaldırmak ve ülkedeki İslam karşıtı, Batı yanlısı gördüğü etkenleri yok etmek yer almaktadır. Örgütün nihai hedefi, önce Arap ülkelerinde, sonra Müslüman halkın yaşadığı ülkelerde daha sonra da tüm dünyada şer’i kurallara dayalı bir devlet kurmaktır.

Örgüt, 1985-1990 yılları arasında hem İsrail ordusuna hem de Şii Emel Örgütüne karşı savaşmıştır. Örgütün lideri Filistinli Ahmed Abdülkerim Saddi (Abu Muhcin)’dir.

AA, kurulmasından bu yana Lübnan’da birçok terörist saldırıda bulunmuştur. Örgüt, 1990’ların ortalarında, Lübnanlı dini liderlere suikastlar düzenlemiş, gece klüplerini, tiyatroları ve içki satan yerleri bombalamıştır. 2000 yılında Lübnan ve uluslar arası hedeflere yönelik saldırıları ile operasyonel profilini geliştirmiştir. Aralık 1999’da Kuzey Lübnan’daki çatışmalarda yer almış ve Ocak 2000’de Beyrut’taki Rus Büyükelçiliğine roket atar saldırısında bulunmuştur. 2003’te Beyrut’taki McDonald’s’a düzenlenen araçlı bombalı saldırıda da AA’nın rolü olduğundan şüphelenilmektedir.

AA güçleri ayrıca 2003’te Lübnan’da Yaser Arafat’ın Fetih Hareketi üyeleri ile Ayn el Hilwah mülteci kampında çatışmaya girmiş ve Temmuz ayında Beyrut’ta bulunan “Gelecek Tv”nin binasına roketli saldırıda bulunmuştur.

EBU NİDAL

(Fetih, Devrimci Konsey, Arap Devrim Tugayları, Kara Eylül, Devrimci Sosyalist Müslümanlar Örgütü)

Sabri el-Banna (Ebu Nidal) tarafından Ekim 1997’de kurulmuş, uluslar arası alanda faaliyet gösteren bir terör örgütüdür. 1974’te Filistin Kurtuluş Örgütünden ayrılmıştır. Çeşitli işlevsel (siyasi, askeri ve finansal) komitelerden oluşmaktadır. Kasım 2002 ‘de Ebu Nidal’in Bağdat’ta ölümünden bu yana örgütün yeni lider kadrosu belirsizdir.

Örgüt yirmi ülkede terörist saldırılarda bulunmuştur. Neden olduğu ölü ve yaralı sayısı yaklaşık 900’dür. ABD, İngiltere, Fransa, İsrail, ılımlı Filistinliler, Filistin Kurtuluş Örgütü (PLO) ve çeşitli Arap ülkeleri başlıca hedefleri olmuştur. En önemli faaliyetleri arasında;

- Aralık 1985’te Roma ve Viyana havaalanlarına saldırı,

- İstanbul’da Neve Şalom Sinagoguna saldırı,

- 1986’da Karaçi’de uçak kaçırılması,

- Temmuz 1988’de Yunanistan’da gemi saldırısı yer almaktadır.

Bunların dışında örgütün, PLO başkan yardımcısı Ebu İyad ile güvenlik şefi Ebu Hul’a Tunus’ta Ocak 1991 tarihinde yapılan suikastlardan sorumlu olduğu tahmin edilmektedir. Ayrıca örgüt, Ocak 1994’te Lübnan’da Ürdünlü bir diplomata suikast düzenlemiştir. Örgüt, 1980’lerin sonlarından bu yana Batı hedeflerine yönelik herhangi büyük bir saldırıda bulunmamıştır. Ebu Nidal’in birkaç yüz kişiden oluştuğu bilinmektedir.

Örgüt, Orta Doğu, Asya ve Avrupa’yı da kapsayan geniş bir alanda faaliyet gösterme yetisine sahiptir. Ancak finansal problemler ve iç yapısındaki organizasyon bozukluğu örgütün faaliyetlerini, imkan ve kabiliyetlerini sınırlamıştır.

EL-AKSA ŞEHİTLERİ TUGAYI (al-Aqsa)

El Aksa Şehitleri Tugayı, El-Fetih bağlantılı teröristlerin oluşturduğu çok sayıda küçük hücreden meydana gelen temel hedefi İsrail olan bir örgüttür. Örgüt, İsrail askerlerini ve yerleşim birimlerini Batı Şeria, Gazze şeridi ve Kudüs’ten çıkararak bir Filistin devleti kurmayı amaçlamaktadır.

El Aksa, İsrailli sivillere, askeri personeline ve İsrail’le işbirliği yaptığından şüphelenilen Filistinlilere karşı silahlı saldırı ve intihar saldırılarında bulunmuştur. En az beş ABD vatandaşı (dördü hem İsrail hem ABD vatandaşı olmak üzere) örgütün saldırıları neticesinde öldürülmüştür. Ocak 2002 tarihinde bir bayan tarafından düzenlenen ilk intihar saldırısını üstlenmiştir.

El Aksa, İsrail, Batı Şeria ve Gazze şeridinde faaliyet göstermekte olup bu üç alanda meydana gelen tüm saldırıları üstlenmektedir.

EL-CİHAT (Cihat Grubu, Mısır İslami Cihat)

Mısır kökenli radikal dini bir terör örgütü olup Haziran 2001’de Usame Bin Ladin’in El Kaide örgütü ile birleşmiştir. 1970’lerden bu yana aktif olarak faaliyet göstermektedir. Başlıca amaçları Mısır Hükümetini yıkarak yerine bir İslam devleti kurmak, Mısır ve diğer ülkelerdeki İsrail ve ABD hedeflerine zarar vermektir.

Örgütün El Kaide’yle birleşmemiş üyeleri münferit saldırılar düzenleme imkan ve kabiliyetine sahiptir.

Aralarında bakanların da bulunduğu üst düzey Mısır Hükümeti yetkililerine yönelik silahlı saldırılar ile ABD ve Mısır resmi tesislerine yönelik araçlı bombalı saldırılar konusunda uzmanlaşmıştır. 1981 yılında Mısır devlet başkanı Enver Sedat’a suikast düzenlemiştir. Ağustos 1993’te içişleri bakanı Hasan el-Alfi’ye ve Kasım 1993’te başbakan Atıf Sedki’ye düzenlenen suikast girişimlerini üstlenmiştir. 1993’ten bu yana Mısır içinde ve ülkedeki yabancılara karşı herhangi bir eylemde bulunmamıştır. 1995’te İslamabad’daki Mısır Büyükelçiliği’ne düzenlenen bombalı saldırıyı üstlenmiştir. Yaklaşık birkaç yüz üyesi olduğu tahmin edilmektedir.

1998’den bu yana mali anlamda El Kaide’den büyük destek almaktadır. Örgüt, bunların dışında dini sivil toplum kuruluşları, örtülü işletmeler ve suç faaliyetlerinden de gelir sağlamaktadır.

EL-CEMAA EL-ISLAMİYYA (İslami Grup, İG)

Mısır’ın en büyük militan grubu olan İslami Grup (İG), 1970’lerin sonlarından bu yana aktif olup esnek bir organizasyon yapısına sahiptir. Dünya çapında çeşitli ülkelerde destekçileri bulunmaktadır.

Mart 1999’da ateşkes ilan etmiş olmasına rağmen, grubun ruhani lideri Şeyh Ömer Abdurrahman,1993 Dünya Ticaret Örgütü’ne yapılan bombalı saldırıdaki rolü nedeniyle Ocak 1999’da ömür boyu hapse mahkum edilerek ABD’de hapsedildiğinden Temmuz 2000’de ateşkese olan desteğini çekmiştir.

Örgüt 1998’den bu yana Mısır içinde herhangi bir saldırıda bulunmamıştır. Üst düzey yetkilileri, Şubat 1998’de Usame bin Laden’in ABD’ye karşı savaşa çağıran fetvasını imzalamışlardır.

Gayri resmi olarak iki ayrı gruba ayrılmıştır. Gruplardan biri ateşkesi destekleyen Mustafa Hamza’nın önderliğinde, diğeri ise silahlı faaliyetlere geri dönülmesi gerektiğini savunan Rifai Taha Musa liderliğinde toplanmıştır.

Taha Musa, 2001 yılı başlarında, büyük zayiata neden olan terörist saldırıları meşru kılmaya çalışan bir kitap yayınlamıştır. Musa, birkaç ay sonra ortadan kaybolmuştur. Şu an nerede bulunduğuna dair çelişkili raporlar bulunmaktadır.

Mart 2002’de grubun Mısır’daki lider kadrosu mensupları gelecekte şiddete başvurmayacaklarını deklare etmişlerdir. 2003’te Mısır Hükümeti 990’den fazla tutuklu İG mensubunu serbest bırakmıştır.

Halen İG mensubu olan şahısların başlıca hedefleri Mısır Hükümetine son vererek yerine bir İslam devleti kurmaktır. Gruba bağlılıklarını yitirmiş ve Taha Musa ya da Abdurrahman’ın etkisi altındaki kişilerin ABD hedeflerine yönelik saldırılarda bulunabilecekleri değerlendirilmektedir.

Örgüt, ateşkes öncesi Mısır güvenlik ve hükümet yetkililerine, Mısır asıllı Hıristiyanlara ve İslami radikalizm karşıtı olanlara silahlı saldırılar düzenlemiştir. 1993’tan ateşkese kadar Mısır’daki turistlere saldırılarda bulunmuştur (en önemli saldırı Kasım 1997’de Luxor’da 58 yabancı turistin ölümüyle sonuçlanan saldırıdır). Örgüt ayrıca Temmuz 1995’te Mısır devlet başkanı Hüsnü Mübarek’e Etiyopya’da yapılan suikast girişimini üstlenmiştir.

İG herhangi bir ABD vatandaşına ya da hedefine yönelik bir saldırı düzenlememişse de bu yönde tehditlerde bulunmuştur.

İG’nin en güçlü olduğu dönemlerde birkaç bin üyesi ve bir o kadar da sempatizanı olduğu tahmin edilmektedir. Örgütün üye sayısında, 1999 ateşkes ilanı, 1997 Luxor ve 11 Eylül saldırıları sonrası güvenlik önlemlerinin arttırılması ile önemli bir azalma gerçekleşmiştir. Örgüt ayrıca çeşitli İslami sivil toplum kuruluşlarından da mali destek sağlamaktadır.

ENSAR EL-ISLAM (Eİ)

(Partisans of Islam, Helpers of Islam, Supporters of Islam, Jund al-Islam, Jaish Ansar al-Sunna)

Ensar al-İslam (Eİ), Iraklı Kürt ve Araplardan oluşan ve başlıca hedefi Irak’ta bağımsız bir İslam devleti kurmak olan bir örgüttür. El Kaide ile sıkı bağlantısı olan örgüt, Aralık 2001 tarihinde kurulmuştur. Üyelerinin bir kısmı Afganistan’daki El Kaide kamplarında eğitilmiştir. Ayrıca Eİ’nin Irak’a Özgürlük Harekatından önce El Kaide üyelerine barınak sağladığı bilinmektedir.

Irak harekatından bu yana koalisyon karşıtı saldırılarda bulunan en önemli gruplardan biridir.

Eİ, öncelikle iki temel Kürt siyasi grubundan biri olan Kürdistan Yurtseverler Birliği (KYB)’ye karşı mücadele etmiş ve KYB’ye ait alanlarda pusu kurup saldırılar düzenlemiştir.

Eİ üyeleri, KYB yetkililerine yapılan saldırı ve suikast girişimlerine karışmışlar ve gerek El Kaide gerekse Ebu Musab Zarkawi’nin örgütüyle birlikte çalışmışlardır. Irak harekatından önce birtakım Eİ üyeleri, siyanür bazlı toksinler, risin ve alfatoksin ürettiklerini iddia etmişlerdir.

Yaklaşık 700 ile 1000 arasında üyesi olduğu tahmin edilmektedir.

Başlıca faaliyet alanı Irak’ın merkezi ve kuzeyidir.

Örgüt, El Kaide ve diğer uluslar arası cihat gruplarından mali, eğitim, teçhizat ve mücadele desteği almaktadır.

FİLİSTİN İSLAMİ CİHAT (PIJ)

1979’da Filistinli militanlar tarafından Gazze Şeridi’nde kurulmuştur. Başlıca amacı İsrail’i yıkarak yerine Filistin İslam devletini kurmaktır. Örgüt ayrıca Batı sekülerizminden beslendiklerini düşündüğü ılımlı Arap devletlerine de muhaliftir. Filistin örgütleri içinde İran İslam Devrimi ideolojisine en çok bağlı olanıdır.

Örgüt, İsrail askeri ve sivil hedeflerine yönelik, aralarında büyük çaplı intihar saldırılarının da bulunduğu, birçok saldırı düzenlemiştir. 2003’te operasyonel faaliyetlerinde bir azalma gözlemlense de halen İsrail’e karşı düzenlenen birçok saldırıyı üstlenmektedir. Şu ana kadar ABD hedeflerine yönelik herhangi bir saldırıda bulunmamış olup eylemlerini İsrail toprakları ve İsraillilerle sınırlı tutmaya gayret göstermektedir.

İsrail, Batı Şeria ve Gaze Şeridi’nde faaliyet göstermektedir.

FİLİSTİN KURTULUŞ CEPHESİ (PLF)

Filistin Kurtuluşu için Halk Cephesi Genel Komutanlığı (PFLP-GC)’den 1970’lerin sonunda ayrılmıştır. Daha sonra tekrar Filistin Kurtuluş Örgütü, Suriye ve Libya fraksiyonları olarak üçe bölünmüştür.

Filistin Kurtuluş Örgütü, Muhammed Abbas (Ebu Abbas) liderliğinde Bağdat’ta kurulmuştur. Abbas, Nisan 2003’te Koalisyon Güçleri tarafından tutuklanmış, tutuklu iken Mart 2004’te ölmüştür.

Ebu Abbas liderliğindeki fraksiyon İsrail’e karşı düzenlediği hava saldırılarıyla meşhurdur. Abbas’ın grubu ayrıca 1985’te İtalyan yolcu gemisi Achille Lauro’ya yapılan saldırıdan ve ABD vatandaşı Leon Klinghoffer’in ölümünden sorumludur. El-Aksa intifadasından bu yana daha aktif hale gelmiştir. Örgüt üyelerinin bir kısmı İsrail ve Batı Şeria’ya saldırı planladıkları gerekçesiyle İsrailli yetkililer tarafından tutuklanmıştır.

FİLİSTİN’İN KURTULUŞU İÇİN HALK CEPHESİ (PFLP)

1967’de Filistin Kurtuluş Örgütü mensubu George Habash tarafından Marxist-Leninist ideolojiye sahip bir grup olarak kurulmuştur. PFLP, Filistin mücadelesini dini bir savaştan çok Batı emperyalizmine karşı verilen büyük bir devrim mücadelesi olarak görmektedir. Örgüt, 20 ABD vatandaşının hayatını kaybettiği uçak kaçırma eylemi gibi uluslar arası alanda yaptığı sansasyonel saldırılarla ün yapmıştır. PFLP, Oslo sürecine muhaliftir. 1970’lerde birçok uluslar arası terörist saldırıda bulunmuştur. 1978’den bu yana İsrail ve ılımlı Arap hedeflerine karşı saldırılar düzenlemiştir. Operasyonel faaliyetlerine, İsrail’in örgüt genel sekreterinin öldürmesi üzerine, Ekim 2001’de İsrail Turizm Bakanına düzenlediği suikastla başlayan intifadadan bu yana hız kazandırmıştır.

FİLİSTİN’İN KURULUŞU İÇİN HALK CEPHESİ GENEL KOMUTANLIĞI (PFLP-GC)

“Daha az siyaset daha çok savaş” istemiyle 1968 yılında PFLP’den ayrılarak kurulmuştur. Arafat’ın Filistin Kurtuluş Örgütü’ne şiddetle muhaliftir. Lideri Suriye ordusunda daha önce asker olan Ahmed Jabril’dir. Jabril’in oğlu Cihat 2002 Mayıs ayında bir bombalı saldırıda öldürülmüştür. Örgütün Suriye ve İran’la yakın ilişkileri bulunmaktadır.

1970 ve 1980lerde Avrupa ve Orta Doğuda onlarca saldırı düzenlemiştir. İsrail’e karşı sıcak hava balonları ve yüksek performanslı planörler kullanılarak yapılan saldırılar gibi olağan dışı terörist saldırılarla ünlüdür. Şu andaki temel gerilla faaliyet alanı güney Lübnan, küçük çaplı saldırılardaki faaliyet alanı ise İsrail, Batı Şeria ve Gazze şerididir. Örgütün, birkaç yüz kişiden oluştuğu tahmin edilmektedir.

HALKIN MÜCAHİTLERİ ÖRGÜTÜ

(MEK, İran Ulusal Kurtuluş Partisi (MEK’in militan kanadı), İran Halkın Mücahitleri, Milli Direniş Konseyi, Öğrenciler Birliği)

MEK’in felsefesi Marxizm’i ve İslam’ı birleştirmektedir. Örgüt, 1960’larda kurulmuş ve 1979 İslam Devriminden sonra İran’dan sürülmüştür. 1980’lerin sonundan itibaren Irak’taki Saddam Hüseyin rejimi tarafından önemli ölçüde desteklenmiştir. Örgüt, İran ve benzer rejimlere sahip diğer ülkelerdeki rejim muhalifi eylemlerin yanı sıra Batı karşıtı terörist eylemlerde de bulunmaktadır. İran rejiminin ortadan kaldırarak kendi liderliğinde bir devlet kurmayı amaçlamaktadır.

Örgütün dünya çapındaki İran Hükümeti karşıtı kampanyası propaganda ağırlıklı olup zaman zaman teröre de başvurmaktadır. 1970’lerde ABD askeri personeli ve Tahran’da savunma projesi konusunda çalışmakta olan ABD vatandaşlarına saldırılarda bulunmuştur. 1981’de İslam Cumhuriyeti Parti merkezi ve Başbakanlık ofisine düzenlediği bombalı saldırıda aralarında Danıştay başkanı Ayatollah Mohammad Beheshti, başkan Mohammad-Ali Rajaei, and başbakan Mohammad-Javad Bahonar’ın da bulunduğu yaklaşık 70 üst düzey İranlı yetkilinin ölümüne neden olmuştur.

1980-88 İran-Irak savaşı esnasında Irak, MEK’e İran kuvvetlerine karşı mücadele etmesi için askeri ekipman yardımında bulunmuştur. Örgüt, 1991’de Irak Hükümetine Güney Irak’ta çıkan Şii ve Kürt ayaklanmalarının ve kuzeydeki Kürt ayaklanmalarının bastırılmasında yardımcı olmuştur.

Nisan 1992’de, 13 ülkede bulunan İran Büyükelçilikleri ile binalarına eş zamanlı saldırılar düzenleyerek geniş çaplı terör saldırılarında bulunabilme imkan ve kabiliyetleri olduğunu göstermiştir. Nisan 1999’da üst düzey askeri personel ile Kara Kuvvetleri Komutan Yardımcısına suikastlar düzenlemiştir.

Nisan 2000’de Tahran’ın Irak politikasının görüşüldüğü Nasr Karargahı komutanına suikast girişiminde bulunmuştur. İran karşıtı faaliyetleri Şubat 2000’den itibaren “Büyük Bahman Operasyonu” süresince artarak devam etmiş, örgüt İran’a onlarca saldırı düzenlemiştir.

2000 ve 2001 tarihlerinde örgüt, İran-Irak sınırına yakın yasama birimleri ile hükümet binalarına havan topu ve vur-kaç saldırılarında bulunmuştur. Ancak İran’daki MEK terörizmi 2001 yılı sonlarından itibaren azalma göstermiştir. Irak harekatı esnasında MEK üsleri koalisyon güçlerince bombalanmış ve Mayıs 2003 tarihinde MEK mensupları teslim olmaya zorlanmıştır. Koalisyon kuvvetlerinin gelecekte MEK konusunda ne yapacakları belirsizliğini korumaktadır.

MEK’in Bağdat yakınlarındaki ana üssü Eşref Kampında Koalisyon güçlerinin kontrolü altında yaklaşık 3.800 mensubu bulunmaktadır. Örgüt, Ateşkes anlaşmasının bir koşulu olarak tüm silahlarını bırakmıştır.

HAMAS (İslami Direniş Hareketi)

1987’de Müslüman Kardeşler Örgütü’nün Filistin’deki bir kolu olarak Gazze’de kurulmuş olup müteakiben Batı Şeria’ya (Hebron, Nablus, Jenin) yerleşmiştir. Çeşitli HAMAS üyeleri, İsrail’de bir İslami Filistin devleti kurabilmek amacıyla terörizmi de kapsayacak şekilde hem şiddete hem de siyasi yollara başvurmuşlardır.

Örgüt, esnek bir şekilde yapılanmıştır. Bazı üyeler gizli şekilde örgütlenirken bir takım elemanları ise camilerde ve sosyal hizmet kuruluşlarında açıkça üye kaydı yapmak, mali kaynak sağlamak, eylemler organize etmek ve propaganda yapmak suretiyle faaliyet göstermektedir. HAMAS, Gazze şeridinde ve Batı Şeria’da yoğun olarak yer almaktadır.

HAMAS mensupları, özellikle İzzettin El Kassam Tugayları elemanları, İsrail sivil ve askeri hedeflerine yönelik büyük çaplı intihar saldırılarını da içeren birçok saldırılarda bulunmuşlardır. HAMAS, 2002-2003 yıllarında İsrail hedeflerine yönelik birçok saldırıyı üstlenerek operasyonel faaliyetlerine devam etmiştir. Örgüt, direkt olarak ABD çıkarlarını hedef almamış ve saldırıları İsrail ve çevresi ile sınırlı kalmıştır.

Örgütün ruhani liderliğini Yapan Şeyh Ahmet Yasin, Gazze’de, 22 Mart 2004’de, siyasi liderliğini yapan Abdülaziz El Rantisi 17 Nisan 2004’de İsrail helikopterleri tarafından gerçekleştirilen saldırılarla yaşamlarını yitirmişlerdir.

Bu olaylar sonucunda başta HAMAS olmak üzere bölgedeki radikal örgütler tarafından İsrail’e karşı intikam yemini edilirken, olayın terörizmle mücadele çerçevesinde yapıldığını belirten İsrail Başbakanı Sharon, “Filistinlilerden Tek Taraflı Ayrılma Planı”nın uygulanmasına kadar bölgede, İsrail varlığına karşı potansiyel tehdit olarak görülen tüm radikal örgüt liderlerinin hedef alınmaya devam edileceğini ifade etmiştir.

HAMAS’ın; El Rantisi’nin ölümünün ardından, örgütün yeni liderini seçmesine rağmen, güvenlik gerekçesiyle ismini açıklamadığı, bölgedeki yetkililer tarafından, HAMAS’ın liderliğine seçilen Filistinliler arasında; örgütün kurucularından olan Mahmut Zahar ve İsmail Haniye ile örgütün askeri kanat (İzzettin El Kassam Tugayları) sorumlusu Muhammet Deif’in isimlerinin yer aldığı öğrenilmiştir.

HAMAS, faaliyetlerini İsrail, Batı Şeria ve Gazze’deki İsrail askeri ve sivil hedefleri ile sınırlı tutmaktadır.

HİZBULLAH

(Allah’ın Partisi, İslami Cihat, Devrimci Adalet Örgütü, Filistin’in Kurtuluşu İçin İslami Cihat)

Lübnan Hizbullahı olarak da bilinen örgüt 1982 yılında, İsrail’in Lübnan’ı işgal etmesine tepki olarak kurulmuştur.

Lübnan konuşlu Şii radikal bir grup olup ideolojik anlamda İran devrimi ve Ayetullah Humeyni’nin fikirlerinden ilham almaktadır. danışma meclisi (Şura Meclisi), örgütün en yüksek yönetim organı olup General Hasan Nasrallah tarafından yönetilmektedir. Hizbullah’ın başlıca amacı Kudüs’ü kurtarmak, İsrail’i yok etmek ve Lübnan’da İslami bir düzen kurmaktır. Örgüt, 1992 yılından bu yana aktif olarak Lübnan’ın siyasi sisteminde yer almaktadır.

1983 ve 1984’te Beyrut’ta Amerikan büyükelçiliği ile Amerikan deniz kışlalarına araçlı intihar saldırılarını da kapsayan çeşitli ABD ve İsrail karşıtı terörist saldırılarda bulunduğu bilinmektedir.

Hizbullah’ın üç üyesi —‘Imad Mughniyah, Hasan Izz-al-Din, ve Ali Atwa—1985 yılında ABD’ye ait bir uçağı kaçırdıklarından dolayı FBI’ın dünyada en çok aranan teröristler listesinde yer almaktadır.

Örgüt mensupları 1980’lerde Lübnan’daki Batılı ve ABD’li şahısların alıkonulması ile kaçırılması olaylarına karışmışlardır. Örgüt ayrıca 1992’de Arjantin’deki İsrail Büyükelçiliğine, 1994’te Buenos Aires’teki İsrail Kültür Merkezine saldırı düzenlemiştir. 2003 itibariyle Irak’ta da faaliyet göstermesine rağmen, şu an için ülkedeki faaliyetleri sınırlıdır. Hizbullah’ın televizyon istasyonu el-Manar, İntifadayı destekleyici ve Filistin intihar saldırılarını teşvik edici yayınlar yapmaktadır.

Birkaç bin destekçisi ve birkaç yüz terörist elemanı bulunmaktadır.

Beyrut’un güneyindeki varoşlarda, Bekaa Vadisi ve Güney Lübnan’da faaliyet göstermektedir. ayrıca Avrupa, Afrika, Güney Amerika, Kuzey Amerika ve Asya’da hücreler tesis etmiştir. Ayrıca ABD’nin Washington, Detroit, Philadelphia ve New York bölgelerinde de örgütlenme çalışması içinde olduğu bilinmektedir.

HİZBUL TAHRİR

Hizbul Tahrir Örgütü, 1952 yılında Mısır’da faaliyet gösteren İhvan-ı Müslimin (Müslüman Kardeşler) örgütünden ayrılan Takiyüddin En-NEBHANİ isimli şahıs tarafından Ürdün’de kurulmuştur. Örgütün faaliyetleri, kurulmasını müteakip Ortadoğu’da yaygınlaşmış, 1990 sonrasında ise, Avrupa ve Orta Asya Cumhuriyetleri’nde de kendini hissedilir ölçüde göstermeye başlamıştır.

1954 yılında Ürdün’de, dönemin yönetiminin siyasi partilerin kurulmasına izin vermesi neticesinde, siyasi parti olarak faaliyet göstermek amacıyla başvuruda bulunan Hizbul Tahrir yönetimi, Ürdün Krallığı’nın gerekli izin vermemesi sonrasında illegal bir örgüt kimliği kazanmıştır.

1955 yılından itibaren, örgütün teşkilatlanma çalışmaları, Lübnan ve Suriye’de yayılmaya başlamıştır. 1960’lı yılların başlarında ise, örgüt Mısır’da ilk hücrelerini kurmuştur. 1965-1970 yılları arasında Kuzey Afrika ülkelerinde de örgütlenme çalışmalarına başlayan Hizbul Tahrir’in, 1975 yılına gelindiğinde Ortadoğu ülkelerinde belli bir alt yapıya kavuştuğu görülmüştür.

Örgütün amacı, ümmetçilik anlayışı kapsamında tüm Müslümanları bir Halife etrafında toplayarak Hilafet Devleti kurmaktır.

Örgüt lideri Abdülkadim Zellum, Kürt kökenli bir şahıs olup,29 Nisan 2003 tarihinde ölmüştür. Söz konusu şahsın yerine Ata Ebu REŞDE (Abul Raşid Ata Emir) isimli şahsın geçtiği belirlenmiştir. Örgütün günümüze kadar silahlı bir eylemi tespit edilmemiştir.

Örgüt; Ürdün, Suriye, Mısır, Lübnan, Sudan, Kuveyt, Kudüs, Malezya, Özbekistan gibi ülkelerde faaliyet göstermekte birlikte, faaliyetleri Mısır, Ürdün ve Lübnan’da rejim karşıtı çalışmaları nedeniyle yasaklanmıştır.

Hizb-üt Tahrir örgütünün bir fraksiyonu olarak faaliyet gösteren “El Muhacirun” isimli birimin, Kuzey Afrika ve Uzakdoğulu bazı radikal İslamcı örgütlerin İngiltere’deki faaliyetlerini koordine ettiğine ve bu örgütlere finansman sağladığına dair bilgiler bulunmaktadır.

KAHANE CHAI (Kach)

Başlıca amacı İsrail’de dini bir devlet kurmaktır. Kahane Chai, “Kahane Yaşıyor” anlamına gelmekte olup Meir Kahane’nin oğlu Binyamin tarafından babasının ABD’de suikasta uğramasının ardından kurulmuştur. Örgüt, 1948 Terörizm Yasası kapsamında 1994 yılında İsrail Kabinesince terörist örgüt olarak kabul edilmiştir. Binyamin Kahane ve eşi Aralık 2000 tarihinde bir Filistinli tarafından Batı Şeria’da vurularak öldürülmüştür.

Örgüt, İsrail Hükümetine karşı protestolar düzenlemiş, İsrail Hükümet yetkililerini, Arapları ve Filistinlileri taciz ederek tehditte bulunmuştur. Binyamin Kahane ve eşinin intikamını almaya yemin etmişlerdir. El Aksa intifadasının başlamasından bu yana çeşitli küçük çaplı saldırılara karışmış oldukları tahmin edilmektedir.

Başlıca faaliyet alanları İsrail ve Batı Şeria’daki yerleşim yerleri, özellikle Hebron’daki Qiryat Arba’ bölgesidir.

ANA SAYFAYA DÖN

KONUNUN BAŞINA DÖN