Rosa damascena; Isparta Gülü, Pembe Yağ Gülü, Yağ Gülü, Sakız Gülü ve Şam Gülü adlarıyla da bilinen pembe renkli, yarım katmerli ve kuvvetli kokulu, çok yıllık, dikenli ve kışa dayanımı yüksek bir bitkidir. Rosa damascena bitkileri, 1,5 - 3 m arasında boylanmaktadır. Gövde silindir biçimli, içi dolu, esmer renkli, çok dallı ve dallar çok sayıdaki irili ufaklı sert dikenlerle çevrilidir. Yapraklar yumuşak yapılı ve ince tüylerle kaplı, alternans dizlişli, saplı ve stipulalı (kulakçık), 5-7 foliolludur.

Folioller (yaprakçık) 3-4 cm uzunluğunda oval şekilli, basit dişli kenarlı ve alt yüzleri tüylüdür. Çiçekler hafifçe sarkık, az yada çok koyu pembe renklidir. Tek renkli olan çiçeklerde içteki taç yapraklar dıştakilerden daha küçük yapılı olup, çiçeklenme çalı formundaki bir bitkide görülen biçimdedir. Kaliks (çanak yapraklar), korollodan (taç yapraklar) daha uzun, çok parçalı 5 sepalden (çanak yaprak) ibarettir. Korolla çok petalli, petaller (taç yaprak) oval şekilli, soluk pembe renkli, kaideleri beyaz lekelidir.

ÜRÜN HAKKINDA:
 Gül koli içerisinde su çekmeden bir gün durabilir.Zaman aşımından sonra  kurumaya başlayacağından daha fazla susuz kalmaması önemlidir.

ISPARTA HALICILIK TARİHİ

Halıcılık Türk'ün ve Türk kadınının ezeli sanatı olmakla beraber, her yerde dokunan halılar ayrı ayrı vasıf taşırlar. Bunda, halının işlendiği yer ve o yerdeki tabii unsurlar, halkının sanat zevkinin tesiri görülmektedir. Bu bakımdan Anadolu'muzda dokunan halılar, ayrı ayrı vasıflar taşıdıklarından, yapıldıkları yerlere göre ad almaktadır: Kula, Uşak, Niğde, Bor, Kayseri, Demirci, Isparta... gibi.
Isparta halıları bugün, dünya piyasasında değerli bir yer tutmaktadır. Dünya piyasalarında önemli bir mevki işgal eden Isparta halıcılığının bir tarihi vardır. Şunu peşin kaydetmek yerinde olur ki, Isparta halıcılığını, adım adım takip eden bir tarihini bulmak bugün için mümkün olamamıştır. Yalnız bazı tarihi kaynaklar bize, Isparta'da halıcılığın oldukça eski bir tarihe sahip bulunduğunu gösterecek mahiyettedir:
'Isparta ve çevresi VII. Hicri asır başında Selçuk oğullarıyla tekrar bir Türk devleti hakimiyetine girmiştir. Harzemşahlar, idaresindeki Türk boylarından bir kısmının da, Cengiz istilası üzerine, yine Selçuk Türk devleti topraklarına geçerek her birinin bir tarafa yerleştirildikleri malumdur. İşte bu zamandan itibarendir ki çevremiz tarihinde Yumut (Hamitoğulları) adını görmekteyiz.